wtorek, 30 marca 2010

Koktajl bakaliowo - waniliowy.


Ciepło się dzisiaj zrobiło. Ojjjj, nie da się ukryć. Tak ciepło, że po raz pierwszy mogłam wyjść ze szkoły na spacer w samym sweterku i nie narazić się na jakąś straszliwa chorobę. Spacerek zakończył się bułeczka z rodzynkami kupioną u bardzo skrupulatnej pani w ulubionym sklepiku kierowcy mojego autobusu :)

A tak poza tym do dawno mnie tu bardzo nie było. Znaczy byłam żeby czytać o waszych poczynaniach, oglądać piękne zdjęcia i ocierać ślinkę cieknącą podczas czytania przepisów, ale samodzielnie nic nie napisałam. Toteż teraz po starciu z usypiającą biologią i "Higieną ucha" w uchu napiszę.

Koktajl bakaliowo - waniliowy
(dla 2 osób)
* szklanka zimnego mleka
* dwie łyżki lodów waniliowych
* mała garstka bakalii ( ja użyłam orzechów włoskich i daktyli )

Mleko i lody miksujemy. Bakalie siekamy lub miksujemy na tyle żeby nie opadały na dno i jednocześnie były czymś więcej niż tylko irytującym nalotem na zębach.


Muszę jeszcze zaznaczyć, że znów zdarzył nam się festiwal. Fantastyczny był on i w stu procentach przerósł moje oczekiwania. Na dodatek już dawno nie miałam tak wielu fantastycznych możliwości wygłupiania się na scenie.
Lidko, wiesz, cała Zduńska wymaga ode mnie udostępnienia tekstu pieśni "Jak czajnika świst". Nie wiem co Ty na to.

Wracam do książek. Eh.

4 komentarze:

amarantka pisze...

Siedzę właśnie gdzieś w Wielkim Mieście, w samochodzie... taki przymusowy przystanek w drodze do PL. W mieszkaniu został nasz zapomniany sok... marzy mi się kawa... a tu u Ciebie taki pyszny koktajl... dużo bym teraz za niego dała :)

trzymam kciuki za naukę!

Lidka pisze...

Yummy! Trzeba spróbować tego koktajlu. Zawsze podobało mi się słowo "koktajl", a taki bez truskawek brzmi przepysznie.
A, w ogóle, to czym można zastąpić te pieruńskie bakalie? Fuj.

Tytuł piosenki to "Jak czajnika GWIZD"! Hańba, Weroniko, hańba.
Udostępnić można oczywiście. Trzeba ją rozprzestrzeniać, by czym prędzej trafiła do Ognika!

Miłej nauki. Ja już się nie uczę. Nie ma czego, normalnie.

Waniliowa Chmurka pisze...

Fakt, dzisiaj jakoś przyjemnie ciepło, choć rano się na to wcale nie zapowiadało..
hmm:)
Kwiecien plecien...
Pozdrawiam już prawie wielkanocnie.
Wesołych Świąt, Weroniko!

amarantka pisze...

Weroniko! życzę Ci radosnych, spokojnych Świąt Wielkanocnych - niech będą pięknym odpoczynkiem od codzienności, niech będą pełne Miłości, Nadziei i Wiary :)

Prześlij komentarz